2014 Etappe Bichlbach naar Prutz

Woensdag 6 augustus Bichlbach- Biberwier 14 km

Het is een makkelijke wandeling langs een beek naar het bekende wintersportplaatsje Lermoos. Daar lezen we op een terras onze eerste Volkskrant sinds twee weken. Als we Lermoos uitlopen ligt de Zugspitze van 2900 meter in de volle zon voor ons. We zijn diep onder de indruk van deze majestueuze berg. Het dorpje Biberweir ligt aan de voet van het gebergte. Ons balkon heeft uizicht op de Zugspitze en we kijken voortdurend naar de berg.

Mooier kan de natuur niet zijn dan vanaf je eigen balkon met uitzicht op prachtige bergen. Hier eten we brood met tomaten, kaas, aardbeien, frambozen en rode wijn. Het is een top-picknick met dit uitzicht. In de avond wandelen we door het sfeervolle plaatsje en blikken vooruit  op de Fernpass morgen

Donderdag 7 augustus Biberwier- Nassereith 19 km

Vandaag gaan we over de Fernpass. In het begin is het even zoeken naar de Via Claudia. We zijn gelukkig de goede kant opgegaan. Het blijkt niet moeilijk om de pas te belopen. Voor we het in de gaten hebben, staan we op de top. Er zijn veel fietsers op het pad, met wie we zo nu en dan een leuk contact hebben. Het is even schrikken als ons pension twee kilometer buiten Nassereith en bergopwaarts blijkt te liggen. Maar als we weldra ontdekken dat we morgen toch deze kant op moeten, zijn we zeer content met deze rustige ligging in de natuur.

We hebben weer een kamer met balkon. De avondmaaltijd gebruiken we in het restaurant van het pension. De sympathieke eigenaar blijkt een gewezen skileraar, van wie beide zoons op hoog Europees niveau hebben geskied, maar ze zijn gestopt vanwege een ernstig ski-ongeluk.

Vrijdag 8 augustus 2014 Nassereith-Imst 15 km

Dit keer echt een makkelijke wandeldag . Het is heerlijk weer, we lopen redelijk horizontaal, de route is maar kort. We hebben een prettig pad door het bos. Vanaf Tarrenz lopen we door de weiden en kijken we uit op nog hogere bergen. Echte sneeuwtoppen hebben we op deze tocht we nog niet eerder gezien, maar we kijken nu uit op grote sneeuwplekken. Het adres in Imst, een appartementje, is goed, dus  we besluiten hier twee dagen te blijven, zodat we morgen zonder rugzak kunnen klimmen. Helaas hebben we er niet aan gedacht dat het overmorgen zondag is. Dan vertrekt de eerste bus om half twaalf. Dat betekent dat we dan pas om twaalf uur kunnen lopen. Niks aan te doen. Er is een mooie Schlucht hier in Imst, de Rosengartenschlucht, die we kunnen bekijken.

Zaterdag 9 augustus 2014 Imst- Landeck 16 km

Doordat we twee dagen op hetzelfde adres in Imst zitten, kunnen we vandaag met een lichtere rugzak op pad. We lopen eerst  lange tijd in de buurt van de autobaan.  We drinken wat bij een soort belevenishotel. Vreemde route dus in de ochtend.

Verderop gaan we flink klimmen, minstens zoveel als op de Fernpass. Bovenop de berg staat een kloostergasthof met een zeer aangename sfeer, waar we even aanleggen. Als we daarna doorlopen, begint het te regenen. Uit vrees voor onweer dalen we snel af naar Zamst. Daar gebruiken we ons volgende kopje koffie.  We lopen door naar Landeck, een plaats die leuker is dan we hadden gedacht, en nemen de bus terug naar Imst. In ons appartementje eten we wat meegebrachte waren uit de supermarkt. We zijn allebei aardig moe. Het weerbericht voor de komende dagen luidt: morgen redelijk, daarna steeds meer regen.

Zondag 10 augustus 2014 Landeck- Prutz 16 km

De mooiste wandeling is vandaag, de zwaarste van allemaal, maar ook de laatste voor deze zomer, zal blijken. Omdat het zondag is, rijdt er zoals gezegd pas om half twaalf een bus naar Landeck. We kunnen eindelijk eens uitslapen en rustig aandoen en hebben wat tijd voor de Rosengartenschlucht. In Landeck drinken we nog een koffie en dan beginnen we aan deze gedenkwaardige etappe. Eerst moeten we kiezen: gaan we voor makkelijk, maar saai, of voor zwaar en mooi. We kiezen voor de laatste optie, missen door onduidelijke oorzaak een afslag en beklimmen een berg vol serpentinepaden, die ons een heel eind terugbrengen. Bekaf bereiken we de top. Maar dan volgt de beloning: een langzame afdaling naar het Inndal door het mooiste stuk Oostenrijk tot nu toe met sublieme uitzichten op sneeuwtoppen. En dat bij heerlijk zomerweer.

Als we door een natuurpark lopen, stuiten we op twee babygeitjes. Die vertederende beesten willen we natuurlijk graag op de foto zetten. De kleintjes worden door hun moeder aangespoord om snel naar boven te klimmen. Daarna komt pa er zich mee bemoeien. Met boze blik, zijn horens vooruitgestoken rent hij op ons af. De gedachte aan het krantenbericht van een paar dagen geleden over een wandelende vrouw die hier in de buurt door een koe was doodgetrapt, maakt dat we er als een haas vandoor gaan met de geit achter ons aan. Aat toont zich een ware held door tot twee keer toe met geschreeuw het dier af te schrikken. Uiteindelijk geeft vadergeit op. We zijn gered. Of dachten de geitjes dat we eten bij ons hadden?

De tocht blijft mooi, maar we zijn behoorlijk moe en blij als we om half zes ons pension Haus Marianne bereiken. Het weerbericht voorspelt voor de komende dagen niets dan regen. Zullen we morgen stoppen op het hoogtepunt?

Maandag 11/Dinsdag 12 augustus Thuisreis via Würzburg

Het plenst van de regen en de voorspelling voor de komende twee dagen is heel slecht, vertelt de Oostenrijkse dame bij het ontbijt. We nemen het besluit om de laatste twee Oostenrijkse dagen over een jaar te gaan lopen. Het is zo’n mooie tocht geweest. Waarom zouden we ons nu aan het eind twee dagen nat laten regenen? Die laatste 35 km naar de Italiaanse grens komen later. De bus brengt ons naar Landeck; treinen gaan via Innsbruck, München naar Würzburg. Het blijkt een goede keuze om hier te overnachten. Mooie oude gebouwen en feeststemming op de brug over de Main. Een pasta op het terras in een studentenwijk smaakt ons goed. De volgende ochtend  bekijken we wat kerken en nemen dan de trein naar huis.

Onderweg kijken we terug op een mooie 2014-wandeling van zeventien loopdagen, waarin we 290 km liepen; eerst langs de Romantische Strasse in Duitsland en dan over de Via Claudia Augusta door Oostenrijk. Volgend jaar verder in Prutz, wie weet al wat eerder dan de zomer 2015...