2014 Etappe Landsberg naar Bichlbach

Donderdag  31 juli: Landsberg- Epfach 20 km

In ons appartementje ontbijten we met  brood en thee. We begroeten de sympathieke gastvrouw iets te enthousiast, want ze sliep nog. Eerst komen we door een Wildpark zonder wild. Met pijn in het hart gooien we het Romantische Strasse-routeboek (tot Landsberg) weg; elke gram gewicht telt. We beginnen hier de Romeinse Via Claudia Augusta met weer een nieuw routeboek. Het pad hoog boven de rivier de Lech is fantastisch. We voelen ons sterk tijdens alle steile klimmen; na een week zijn we goed in vorm aan het komen en dat is mooi zo vlak voor de Alpen. Na zes uur lopen we Epfach binnen. Het plaatsje is een oude Romeinse stad. Al in 45 na Chr. liepen over deze weg Romeinse soldaten vanaf Rome naar het noorden. Wij gaan zoveel jaar later dezelfde weg, die geheel gereconstrueerd is volgens de oude route. Deze weg zullen we tot Verona toe volgen. Hotel Zur Sonne is aangenaam met balkon en erg goede maaltijd na de mooiste dagetappe tot nu toe.

Voor ons de bergen

Verwachtingsvol gaan we nu

De Alpen tegemoet

Vrijdag 1 augustus Epfach- Schongau  20 km

Na een goed ontbijt hebben we weer een erg mooie wandeling. Afwisselende alpenweiden, koeien met bellen en dan weer steil klimmen door een bos. Gemene klim aan het einde naar Schongau, waar we een  duur en niet geweldig hotel hebben. Wel heel leuk is het terras van de pizzeria naast het station.

Zaterdag 2 augustus: Schongau-Wildsteig  15 km

We hebben een geweldige tocht door de Ammerschlucht. Vanaf een hoogte dalen we langs angstwekkend smalle paadjes af naar de rivier. Het is hier echt spannend, want je mag niet misstappen met de afgrond naast je. Gelukkig hangen er hier en daar touwen waaraan je je vast kunt houden. Beneden lopen we een stuk langs de woeste rivier de Ammer. Bijna twee uur lang een spannende, soms zelf angstige wandeling door de stille Schlucht. Boven breekt de zon door en lopen we naar de kloosterkerk van Rottenbach, een prachtige rokoko-kerk. In de plensregen, wat is dat lang geleden, bereiken we in onze poncho café Zur Kunst, waar we schuilen. In de zon lopen we vervolgens door naar Wildsteig, waar het eerste hotel vol zit en hotel Zur Post alleen een supergrote dure kamer heeft, waar we wat blij mee zijn, want een hevig onweer barst net los. Luxe pelgrims zijn we, vinden we, als we even later aan een heerlijk diner in het hotelrestaurant zitten.

Zondag 3 augustus Wildsteig-Halblech  17 km

Als we vertrekken, beginnen de kerkklokken te luiden. De plaatselijke bewoners spoeden zich naar de mis, de vrouwen in het zwart, de mannen in lederhose, geborduurd jasje en met  jagerspet. Na een uur bereiken we de Wieskirche, een beroemd monument op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Deze kerk is een ovale Hallenkirche, wederom in rococostijl . De leden van een groot koor en orkest stromen toe voor een concert, maar dat kunnen wij helaas niet meer meemaken. We drinken een versterkende kop koffie in het naast de kerk gelegen café. De ober stelt aan elke klant dezelfde vraag: “Haben Sie einen Wünsch für diesen Moment?” Wij wel: een appelflap voor onderweg.

Het traject voert daarna door een sprookjesachtig landschap met alpenweiden vol koeien met bellen en langs berghuizen versierd met bloembakken. Zonder problemen bereiken we Halblech, waar we met enige moeite een simpele kamer weten te bemachtigen.

’s Avonds eten we een groenterijke maaltijd in het enige, goedlopende restaurant dat het dorp rijk is.

Maandag 4 augustus: Halblech-Füssen  19 km

We gaan goed, de vergezichten zijn fantastisch, de zon schijnt en de route is niet zo lang. Er zijn enorm veel fietsers op de weg. Waar zullen die toch allemaal overnachten, vragen we ons af. Al snel zien we kasteel Neuschwanstein in de verte. Bij het ontbijt hoorden we van andere pensiongasten van de enorme drommen bezoekers die in sneltreinvaart door de koninklijke kamers worden gedreven. We waren toch al niet van plan om erheen te gaan. In Schwangau drinken we koffie en dan is het opeens nog maar vijf kilometer naar Füssen. We lopen daar snel heen, maar het blijkt een toeristenfuik te zijn. Voor het eerst lukt het ons niet om een kamer te bemachtigen, hoe hoog of hoe laag we onze grens ook stellen. Zelfs het toeristenbureau kan ons niet helpen. Er is geen bed voor ons hier, geen plaats in welke herberg dan ook

We bellen een peperduur hotel in Reutte, drinken een snelle apfelschoirle tussen de plaatselijke dronkaards in het stationscafé en stappen op de bus.Het chique hotel is bijzonder prettig met een luxe zwembad. Na enig gezoek eten we uiteindelijk een heerlijke pasta in het restaurant bij ons hotel Zum Mohren.

Dinsdag 5 augustus Reutte- Bichlbach 15 km

Na een uitgebreid ontbijt lopen we voor het eerst op Oostenrijkse grond. We volgen nu de Via Claudia Augusta en komen in Heitelwang, waar geen koffie te krijgen is. De blauwe lucht heeft plaatsgemaakt voor donkere wolken. We zetten er flink de pas in, opgejaagd door de gedachte aan onweersbuien. Maar meer dan een beetje regen wordt het niet, al moeten wel de jacks en beschermhoezen worden ingezet.

Via de Panoramaweg bereiken we Bichlbach, een dorp dat vrijwel alleen uit chalets met overnachtingsmogelijkheden bestaat. Dat van ons vinden we met enige moeite. Als we op de kamer de tv aanzetten, vallen we midden in de Trumanshow. Het is leuk om die film weer eens te zien en zo rusten we lekker uit. Na het dagelijks ritueel van douchen en kleren wassen, eten we wat bij een van de twee restaurants in het dorp. ’s Avonds drinken we nog wat in ons eigen Gasthof en hebben we een leuk gesprek met twee Nederlandse echtparen die hier al jaren op vakantie komen. We slapen heerlijk met op de achtergrond het geluid van koeienbellen.