2013 zomer. Etappe Dinkelsbühl – Donauwörth

Dinsdag 6 augustus: Dinkelsbühl –Raustetten 23 km

We verlaten het plaatsje met die prachtige Modersohn-tentoonstelling ( zie boven een schilderij van hem). Het is tropisch warm, al om 8 uur in de ochtend. Na tien kilometer aarzelen we of we doorlopen. Als we even uitrusten op een bankje bij een bakker, komt een oude dame naar ons toe met een rollator. Ze spreekt de volgende woorden: 'Ik wens jullie toe, dat je nog lang samen mag zijn. Mijn man overleed zestien jaar geleden en ik mis hem elke dag'. Bijzonder dat een wildvreemde dat op straat zomaar tegen je zegt. De bus blijkt voorlopig niet te gaan en we besluiten om ondanks de hitte door te lopen. Er is gelukkig veel schaduw, maar het is een zware tocht. In Fremdlingen is een kloosterkerk. Aat gaat op de achterste bank liggen en puft daar zeker een half uur uit van hitte en inspanning. Twee kilometer verder is het prachtige Gasthaus Waldeck, midden in de natuur. een ruime kamer, een supermaaltijd, heerlijke wijn, een aardige gastvrouw; het kan niet op. Zo worden we beloond en we komen er snel van bij. Een enorm onweer ontlaadt zich precies boven Raustetten met heftige regen en harde wind. Na veertien dagen heel warm  weer moet dit een weersomslag betekenen

Woensdag 7 augustus: Raustetten – Nördlingen 18 km

Het is spannend hoe het weer zich gaat ontwikkelen, als we na een goed ontbijt op pad gaan. We lopen door de Ries, waar anderhalf miljoen jaar geleden een meteoriet met een enorme omvang is ingeslagen. Daardoor is alles kaal en vlak en met een lage vegetatie. We hadden de mogelijkheid om onze bagage per busje te laten vervoeren, maar kiezen voor het echte werk, nu we goed zijn uitgerust en het koeler is. We vinden onderdak in Gasthof Goldene Rose. Met een Wifi-kaart hebben we contact met al onze geliefden in Nederland en Italië. We eten een goede pizza op een druk terras en drinken een espresso. Het is hier goed toeven op deze aangename zomeravond

Donderdag 8 augustus: Nördlingen – Mönchsdeggingen 19 km

De tocht van vandaag is afwisselend en erg mooi. We lopen nog steeds door de Ries. We krijgen onze eerste plensbui in zestien dagen, schuilen in een dicht bos en gaan dan met de capes verder; gelukkig hebben die niet voor niets al die dagen meegesjouwd. We komen over een slagveld, waar in de dertigjarige oorlog in 1634 de Zweden een nederlaag leden tegen het keizerlijk-katholieke leger; zo melden bordjes ons. Vandaag is het hier heel vredig. Er loopt een schaapskudde met een herder, die in zijn busje blijft zitten en zijn hond het werk laat doen. Schaapherders zijn ook al niet meer wat ze geweest zijn; ze luisteren naar de radio in plaats van sokken te breien. We passeren twee kasteelruïnes bij een zeer aangename temperatuur. Het klooster bij Mönchdeggingen is indrukwekkend. Het Gasthof is heel simpel, maar de maaltijd opvallend goed. Nog twee dagen te gaan op onze tocht. We gaan ons doel halen!

Vrijdag  9 augustus : Mönchsdeggingen – Harburg  12 km

De temperatuur is goed, maar het miezert nu de hele dag. We lopen met capes om. Bij een echt Beierse Waldschenke midden in het bos krijgen we zulke grote stukken Kuchen bij de Kaffee, dat we de helft bewaren als lunch. We beklimmen de Bockberg, 570 meter, en krijgen als beloning niet het beloofde weidse uitzicht, want er hangt een dichte nevel. Harburg heeft het grootste kasteel van Duitsland. We besluiten het die middag te gaan bezoeken, maar het zal anders lopen. Alle drie de Gasthöfe zitten vol, dat heb je met zo'n toeristenattractie. Dus hebben we geen onderdak hier. We eten een eenvoudige en voedzame maaltijd in een erg leuk café en besluiten dan om een stukje trein te nemen naar een hotel en hier morgen terug te komen. We hebben veel geluk, want op het onooglijke stationnetje gaan nauwelijks treinen. Toch stopt er na twintig minuten een trein naar Donauwörth. Meteen bij het station vinden we een prettig hotel. Dwars door het plaatsje stromen de Wörth en de Donau. Het is ver lopen naar de supermarkt, waar we een goede broodmaaltijd inslaan met fruit en yoghurt. In een boekhandel doen we een belangrijke aankoop: Het boekje met het vervolg van de Romantische Strasse, waar we volgend jaar mee verder willen. We hebben nu al alle informatie, die we nodig hebben.

Zaterdag 10 augustus: Harburg – Donauwörth 18 km

Vroeg nemen we de trein terug naar Harburg en pakken de draad op waar we gisteren waren gebleven. De tocht is prachtig, maar langer en zwaarder dan we verwacht hadden. We hebben de rugzakken in het hotel gelaten en lopen voor het eerst zonder bagage.Terug bij het hotel, halen we de bagage op.

Zondag 11 augustus: de thuisreis

De trein brengt ons van Donauwörth naar Frankfurt. Hotel Ibis is dichtbij het station. Na een lange dag hebben we nog energie om de stad bij avond te bekijken en een pasta te eten. We genieten van  de mooie stad op een heerlijke zomeravond. Op zondag brengt de trein ons terug naar huis.

Het was een prachtige zomertocht van 320 km, de natuur was bijzonder, maar het was af en toe behoorlijk  warm. We kijken terug op een goede tocht van totaal 410 kilometer in 2013. In mei liepen we van Bingen naar Worms ( 90 kilometer) en in de zomer bereikten we via Odenwald, Taubertal en Romantische Strasse de oevers van de Donau.