2013 zomer. Worms naar Donauwörth. Etappe Worms –Tauberbischofsheim

De vooravond, 22 juli: Op het terras van de pizzeria is het nog heel warm in de avond. Spannend hoe het verder gaat met de tocht. In mei kwamen we aan in Worms. Op aanraden van het boekje doen we het korte stukje van Worms naar Bensheim per trein, omdat het een lelijk pad is langs autowegen. Anders dan op de Santiagotocht waar we elke meter liepen, volgen we het advies op. In Bensheim vinden we die avond een goed uitgezette route naar Lindenfels, die net even anders loopt dan het boekje aangeeft.

Dinsdag 23 juli: Bensheim-Lindenfels 16 km

Het ontbijt in het Mercure hotel is goed. Vroeger was dit hotel een graansilo en het is stijlvol verbouwd. We gaan al om 7 uur lopen, want de weersvoorspelling zegt dat het heet wordt. De weg is prachtig deze eerste loopdag. Klimmen en dalen, maar op een rustige manier. De warmte valt mee, maar wel rommelt er onweer zo nu en dan. Het laatste stuk naar Lindenfels gaat steil omhoog. We kunnen hotel Ludwigshöhe nog niet in, maar gelukkig is de simpele pizzeria ernaast open. In de avond eten we broodjes op een bank, lopen naar het kasteel, en drinken een goed glas wijn op een sfeervol terras. Goede startdag!

Woensdag 24 juli: Lindenfels – Michelstadt  21 km

Vanwege de hitte willen we graag vroeg op pad. De dame van het hotel heeft een ontbijt voor ons klaargezet. We hebben 4 liter water ingeslagen, wat een heel gesjouw betekent. De weg gaat over twee hoogten heen: Ober-Ostern (400 meter) en Lärmfeuer (500 meter). We komen langs een bord, waarop staat, dat er hier veel wilde zwijnen voorkomen. Helaas laten ze zich vandaag niet zien. Ook hangen er opsporingsbiljetten van een vermiste man die in de war is. Ook hem zien we niet. Half drie komen we aan in het mooie Michelstadt. We rusten uit op de kamer en eten in de avond een heerlijke maaltijd op het terras van onze eigen Biergarten bij hotel Zum grünen Baum.

Donderdag 25 juli: Michelstadt- Vielbrunn 11 km

De ontbijtman van hotel Zum grünen Baum vertelt dat het 37 graden gaat worden en dat de weg steil en zwaar is. Terwijl wij op een rustige loopdag rekenden. Even overleg of het verantwoord is om op pad te gaan. De etappe is kort en we gaan op weg met liters extra water in de rugzak. Inderdaad, de weg gaat steil omhoog via Trampelpfade, maar de schaduw in het dichte bos maakt dat het te doen is. Het is eigenlijk een prachtige bosetappe. Hotel Talblick heeft een erg aardige eigenares en mooie balkons met uitzicht. Ze serveert heel bijzondere zelfgebakken taart. Het is ontzettend warm, maar we zijn goed op weg.

Vrijdag 26 juli Vielbrunn – Bürgstadt 20 km

Op ons verzoek kunnen we al voor 7 uur ontbijten. De eigenares heeft speciaal voor ons zo vroeg al een rijk ontbijtbuffet klaargezet en we krijgen er een zakje bij om broodjes voor onderweg in te doen. De rekening is gepeperd, maar ze heeft het wel waargemaakt. deze leuke ‘mevrouw taart’. Perfect adres. We zoeken de gele vlakjes weer op die de route aangeven. Gelukkig komen we er snel achter dat we de weg terug ingeslagen zijn. De juiste weg voert even later door een prachtig woud met bosbessen, varens en hoge naaldbomen. In het bos is het gelukkig koel, want op open plekken blijkt de temperatuur wederom flink opgelopen. Dat merken we ook als we een koffie op een terras nemen. In een krant lezen we verontrustende berichten over een weekend met temperaturen van 40 graden. Tussen de middag bereiken we het toeristische Miltenberg en dan is het nog maar een klein stukje naar het veel rustiger Bürgstadt.  In de middag is het te warm om buiten te komen, dus rusten we wat op de kamer en doen een was. Die avond eten we op het schaduwrijk terras bij een heel goede Italiaan.

Zaterdag 27 juli Bürgstadt – Freudenberg  8 km

We hoorden al eerder dat het het warmste weekend van het jaar zou gaan worden en dat klopt ook. Misschien is dit wel het warmste weekend van de eeuw, lazen we ook. In het begin is het een prettige wandeling langs de Main. In Freudenberg is het al zo warm, dat wandelen echt niet meer gaat. Na een uur gaat er een trein die ons voert langs het stuk dat we bij koeler weer gelopen zouden hebben. Wertheim is een plaats in feeststemming, Bij het VVV horen we dat het hotel op 3 km van Wertheim ligt en wel bergopwaarts langs een weg. Ze bellen met het hotel en de eigenaar zal ons om 16 uur op komen halen. We eten iets simpels en krijgen Kuchen op een feest van de Evangelische Kirche, ter ere van een project voor Ghana. We zijn blij als de hoteleigenaar ons ophaalt. De  kamer ligt in de schaduw en heeft een balkon. Zelfs in de avond kan je nog niet op straat komen, zo heet is het. Op het balkon eten we ons oude brood met kaas. Beneden in het hotel halen we steeds koele drankjes. We bellen met het thuisfront. Daar is het een stuk koeler. Warmer dan nu is het nog nooit geweest.

Zondag 28 juli: Wertheim-Gamburg 18 km

Goed ontbijt in Zum Ross boven op de berg bij de aardige eigenaar. Na nachtelijke buien met onweer is het flink afgekoeld. Even lopen we verkeerd, maar we keren op onze schreden terug en bereiken Reichelsheim na een scherpe afdaling. We hebben geluk, want alleen op zondag gaat om precies tien uur de Gasthof open, waar we prima koffie krijgen van de jonge vrouw met het zoontje dat graag onze aandacht wil trekken met zijn hijskraan. Langs het fietspad lopen we de Klassikerweg langs de Tauber. Liebliches Taubertal heet het hier en we snappen waarom. Klooster Bronnbach is prachtig. We bekijken de gekleurde beelden in de galerij, de kloosterkerk en de mooie theaterzaal boven. We voelen ons hier weer echt pelgrims en hebben herinneringen aan de kloosters op weg naar Santiago. Pension Zum grünen Baum, ook hier weer, is heel prettig, net als de biertuin. We bekijken een plaatselijke voetbalwedstrijd op het veld midden in Gamburg. Niveau van het spel opvallend hoog. Uitstraling van Bayern München en Arjan Robben ook in dit dorp. Tijdens het eten begint het te plenzen. Aan de tafel naast ons een eenzame wandelaarster, die zo in zichzelf gekeerd is, dat we haar niet aanspreken. Benieuwd hoe het weer zich verder ontwikkelt.

Maandag 29 juli Gamburg – Tauberbischofsheim  14 km

Vandaag een makkelijke en korte etappe met wolken en heerlijke temperaturen. We  lopen niet via de Radweg langs de Tauber, maar langs de hooggelegen Panoramaweg. Een tijdlang vragen we ons af, of we wel de goede kant op lopen. Het is een prettig glooiende weg door het bos en langs weilanden. We snappen waarom het Taubertal in de folders ‘lieblich’ genoemd wordt. We zijn gehecht geraakt aan het riviertje, dat zo klein anders is dan de Rhein en de Main. We praten met drie vrolijke jonge mannen, die twee dagen samen wandelen en onderweg wild kamperen. Eindelijk weer eens medewandelaars. In de verte zien we een vrouw op een bankje. Het is de dame die gister in de Grüne Baum zat te eten. Ze woont in Gorinchem en is al 40 dagen onderweg, alleen. Ze is op weg naar Rome, net als wij, maar zal een paar jaar eerder aankomen. Als jong meisje hoorde ze van haar vader over een vrouw die deze tocht maakte. Ze besloot toen om dat ook ooit  te gaan doen. Nu haar jongste dochter het huis uit gaat, is het moment daar. We zien de begeestering in haar ogen. Mooi en indrukwekkend hoe mensen zich een doel stellen en dat doel vervolgens najagen. Tauberbischofsheim is minder mooi dan de naam doet vermoeden. In de stromende regen lopen we in de avond naar een heel prettig restaurant in een oud kasteel